Təbriz Şairi Ziba Kərbasıdan Şe r
Türkcəsi : Sevda Yans'ıdan
Kolj 3
Və Ölüm ölüm kimi bütün ölsün olsun
Və hər gecə dolu yağış ölüm yağsin olsun
Olsan sən başımda şəmsiyyəm
Diyəm ki sərxoş sərxoş denə yağsın
Və boynum altında golun
Və açıg pəncərənin görüntusu ginə ginə bu gürbüz söğüt olsun
Sevda içində əğilmiş ! Ve sevda əğilmiş olsun bu sətirdə
Və sətir ozunu azacig uste çəkmiş olsun
Yog! aman az yog! daha çoğ!
Burag əslən uçsun uçmuş olsun
Garanlıg belə olursa goy taaaa sonsuza dək olsun
Dəğişən nədir gözüm
Sən ol! Sən tənin gönül sevən istisi sən
Ilıg çıplag baharim mənin sən
Və sonra biraz kehəlmiş bir az yaş bir az sərin
Can cana girib düğünlenib olalim ki
Hiç bir əl bizi ayıranmasın birbirimizdən.
Gizəm kimi bu heyran gönlüm kimi ki açılmaz hiç bahanəyle gözum!
Olsun goyda bu Şer kimi diyilmiyəsen
Desəm axı nə galır səndən?
Yagışın dürr sevgili damlası hardan bilər ki ?
کولاژ ۳
و اؤلوم اؤلوم کیمین بوتون اؤلسون اولسون
و هر گئجه دولو یاغیش اؤلوم یاغسین اولسون
اولسان باشیمدا شمسیه م
دیه م کی سرخوش سرخوش دئنه یاغسین
و بوینوم آلتیندا قولون
و آچیق پنجره نین گؤرونتوسو گینه گینه بو گوربوز سوغوت السون
سِودا ایچینده اغیلمیش! و سِودا اغیلمیش آولسون بو سطیرده
و سطیر اؤزونو آزاجیق اوسته چکمیش اولسون
یوق! آمان آز یوق ! داها چوق!
بوراق اصلا اوچسون اوچموش اولسون
قارانلیق بئله اولورسا قوی تااااااا سونسوزا دک اولسون
ده غیشن ندیر گؤزوم ؟
سن اُول ! سن تنین کؤونول سوه ن ایستی سی، سن
ائیلئق چئپلاق باهاریم منیم ، سن
و سونرا بیر آز کئحلمیش، بیر آز یاش ، بیر آز سرین
جان جانا گیریب دوگون له نیب اولالیم کی
هیچ بیر ال بیزی آییران ماسین بیر بیری میزدن.
گیزه م کیمی بو حیران کؤنولوم کیمی کی آچیلماز هیچ باهانه یله گؤزوم!
اُولسون قوی دا بو شعر کیمی دیگیل مه یه سن
ده سه م آخی نه قالیر سندن؟
یاغیشین دور سئوگیلی داملاسی هاردان بیلر کی؟
کلاژ 3
ومرگ مثل ِمرگ تخت مُرده باشد
وهمه شب تگرگ مرگدانه باریده باشد
تو شامیانه ی من شوی بر سر
تا بگویم خوش خوش بگوببارد
وبازویت زیر ِگردنم باشد
وچشم انداز ِپنجره ی باز باز این بید ِدلاور باشد
تا کمر خمیده در عشق! وعشق باشد تا کمر خمیده بر این سطر
وسطرکمی بالا کشیده باشد خود را
کمی که نه! بیشتر!
اصلا پریده باشد
آسمان تاریک هم اگر بگو برای همیشه باشد
چه فرق می کند؟
تو باش! تو گرمای دلچسب ِتن تو!
بهار ِبرهنه ی ولَرم!
و بعد کمی گَس کمی خیس کمی خنک
تا جان فرو رفته باشیم و گره خورده باشیم چنان! که دیگر هیچ دستی ما را از هم باز نتواند مثل راز مثل همین دل ِوامانده ی من! که به هیچ بهانه ای باز نمی شود
مثل همین شعر بگذار نگفته بمانی
اگر بگویمت دیگر چه می مانی
دانه ی بارانی که دُردانه شد چه می داند!؟
Ziba Xanımın üstəki fotosu Mehriban Şahrox Rəisinin saytından alınıb.
Labels: Ziba Kərbası və Kolaj
